IK BEN IN GHANA!
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
05 November 2015 | Ghana, Accra
Hee mensen die dit allemaal lezen!
Nou ik ben in in Ghana aangekomen hoor. Na een maanden lange voorbereiding hebben Marlieke en ik zaterdag het vliegtuig gepakt. Eerst 3 uur gevlogen naar Lissabon en daarna 7 uur naar Accra. In het vliegtuig kregen wij eten.. ik kon toen al wennen aan het eten van hier. Ook hadden we gelijk al vrienden gemaakt met een Ghaneese vrouw. Ze wilde al gelijk haar nummer geven voor als wij het even moeilijk zouden krijgen dan konden wij bellen.. hele sociale mensen dus haha.
Toen wij in Accra aankwamen stond Ashley (onze coach) ons op te wachten met de taxi! Deze nacht hebben wij in een hotel geslapen. Dit was niet echt een rustige nacht. Ik zat nog vol spanning, naast ons sliepen prostituees en de buurman had de tv nogal hard staan haha. Heel fijn dus..
De volgende morgen zijn wij naar Accra gegaan voor boodschappen, een simkaart en geld te wisselen. Het kost hier echt niks. 1 euro is 4 celi. (flesje cola = 2 celi= 0,50 cent). In de supermarkt viel ook ineens het licht uit en gelijk alle bewakers de deuren sluiten. Heel eng was dat, maar het was al snel opgelost. Toen door naar Ada Foah. De weg erna toe duurde wel eventjes. Het was zanderig en heel veel kuilen in de weg! Onderweg nog een tussen stop gemaakt om onze jurkjes voor in het ziekenhuis te laten op meten. Deze konden we later in de week ophalen. Eenmaal aangekomen in het Bana house keken wij onze ogen uit. Het is echt een groot huis voor ons twee en de bewaker Percy! We hebben de kamer achterin genomen dan hebben we tenminste nog een beetje wind van uit de zee, want het is hier bloedje heet hihi. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest met Ashley en Desmond ( een vriend van Ashley en nu ook van ons). Dit was rond 6 uur. Toen was het alweer pikke donker. Ik nam lekker frietjes met kip, nog lekker Hollands ;). Dit was nog geen 5 euro met drinken erbij!
De eerste nacht in het Bana house heerlijk geslapen. Wel half 6 al wakker maar dat is schijnbaar wel normaal hier. Het is dan al licht. We zijn naar het ziekenhuis gegaan waar wij gaan stage lopen. We zijn hier met de taxi naar toe gegaan. Dat is 2,5 celi en als we met de trotro zouden gaan 2 celi per persoon dus reken maar uit ;). Bij het ziekenhuis gingen we in gesprek met Vivian de hoofd zuster. Hier hebben we wat afspraken meegemaakt. Zo gaan we stage lopen op de Ward ( afdelingen; female, male en childeren), OPD, Health people. Hierna hebben we nog een rondleiding gehad van Ashley. Het ziekenhuis is echt klein met dat van in Nederland.Zo zijn er hier maar 5 dokters bijvoorbeeld.
Met de terug stopte de taxi langs de kant omdat er nog 2 meiden mee wilden. Maar wij zaten er al met z'n drieën in. En jahoor een van die meiden kwam bij mij voorin. Zat ik daar lekker in het midden tussen die stoelen, leuning in mijn rug en de chauffeur kon bijna niet schakelen haha.
Door de warmte word je snel moe, zeker nu ik het nog niet gewent ben. Toch zijn we nog wat gaan drinken met Ashley en Desmond bij een resort aan het meer. Daarna terug naar huis om lekker te koken.. het werd spaghetti. Percy heeft meegegeten en we hebben daarna nog veel met hem gekletst om elkaar beter te leren kennen, we wonen immers samen met hem.
En jahoor weer half 6 wakker, dat word mijn vast ritueel denk. Het is Dinsdag en dan is het markt in Cassè (nog geen idee hoe je het schrijft). Ashley en Desmond zouden wel eens een rondleiding geven over de markt. Nou dit is echt super druk, vies en er werd een dode kip tegen mijn had aan geduwt.. Er zat volgens mij ook een logica in de opstelling want ik zou de weg alleen terug naar de trotro niet kunnen vinden nu.
's Middags zijn we achter op de motor naar Maranatha gegaan (1,2 of 3 celi). Dit is een eiland met allemaal palmbomen echt super mooi. Onderweg toen we naar de Beach camp liepen zijn we nog lang een schooltje gegaan. Allemaal kindjes die naar ons toe kwamen rennen echt schattig! Bij de Beach Camp hebben we lekker een hapje gegeten. Hier waren wel een aantal macho boy haha sommige die dit lezen kennen ze wel een stukje beter. Desmond had gelukkig gezegd dat ze ons met rust moesten laten. Daarna met de boot terug en onze jurkjes ophalen. Ze paste gelukkig gelijk! Deze dag was onze inspiratie al op dus hebben we maar een kippenbouillon met brood gegeten haha..
En nu is dan toch echt de dag aan gebroken dat wij met stage moesten beginnen. Optijd uit bed gegaan en voor het eerst alleen met z'n tweeën in de trotro naar het ziekenhuis. Bij aankomst werd er al raar naar ons gekeken door Ruth (zuster), omdat wij onze jurkjes nog niet aan hadden. Wij snel omkleden en toen begon de ochtend dienst. We liepen gelijk mee met de artsen visite (die is elke dag). Na een tijdje mocht Marlieke gaan schrijven en ik moest met iemand mee om bedden op te dekken... Toen ik klaar was sloot ik weer terug aan bij de artsen visite. Dit duurde best lang, ik kreeg er al honger er dorst van. Gelukkig mochten we even een pauze houden en daarna sloten we weer aan. Het is echt zoeken waar iedereen is gebleven want ze wachten echt niet op je. En een deur voor je openhouden Ho..maar. We waren echt hondjes, de zusters zijn nog niet echt aardig. Daarna een tijdje gewacht op kantoor en zelf maar wat dingen gaan bestuderen. Grace ( onze 2e mama) kwam ons halen voor een warme lunch in het ziekenhuis. Het was roze rijst, ei en een pittige saus..Het smaakte een beetje naar popcorn. Toen ik al klaar was moest ik al gelijk weg om plaats te maken voor een andere man. Weer terug op de afdeling kwam de medicatie ronden. Ook heel apart hier. Iedereen pakt maar een patiënt. Ook wij werden geroepen om wat dingen te geven, ze keken ons echt raar aan toen wij vroegen wat wij moesten geven. Hier ziet een medicatie lijst er heel anders uit dat in Nederland. En alles wordt geschreven zelfs de rapportages. Super onduidelijk allemaal. Hierna kwam de avond dienst, hier moesten we ook maar een beetje achteraan lopen. En voorstellen ho..maar dat kennen ze hier ook niet echt. De avond dienst haalden de dossiers van de patiënten op en dat was het. Toen mochten we weer naar huis. Het was mij een dagje wel. Nog wat even gedronken bij het tentje dat op het terrein staat en daarna gelijk door naar Ashley en Desmond om onze dag te bespreken het was allemaal zo indrukwekkend dat we maar met z'n 4e wat op straat zijn gaan eten; noodles. Een bekent klein meisje ( 10 jaar) van Ashley kwam ook even langs. Ze had nog niet gegeten en aangezien het net leek of ik niks op had. Gaf ik mijn restje aan haar. Het was echt zielig om te zien hoe ze het allemaal op had. Zelf ook nog dat van Marlieke.
Het was natuurlijk weer super donker en wij hadden geen zaklamp bij.. haha. Dus gezellig met z'n tweeën op de motor naar huis.
Zo dat was het wel zo'n beetje tot nu, tot het volgende verslag!
Nou ik ben in in Ghana aangekomen hoor. Na een maanden lange voorbereiding hebben Marlieke en ik zaterdag het vliegtuig gepakt. Eerst 3 uur gevlogen naar Lissabon en daarna 7 uur naar Accra. In het vliegtuig kregen wij eten.. ik kon toen al wennen aan het eten van hier. Ook hadden we gelijk al vrienden gemaakt met een Ghaneese vrouw. Ze wilde al gelijk haar nummer geven voor als wij het even moeilijk zouden krijgen dan konden wij bellen.. hele sociale mensen dus haha.
Toen wij in Accra aankwamen stond Ashley (onze coach) ons op te wachten met de taxi! Deze nacht hebben wij in een hotel geslapen. Dit was niet echt een rustige nacht. Ik zat nog vol spanning, naast ons sliepen prostituees en de buurman had de tv nogal hard staan haha. Heel fijn dus..
De volgende morgen zijn wij naar Accra gegaan voor boodschappen, een simkaart en geld te wisselen. Het kost hier echt niks. 1 euro is 4 celi. (flesje cola = 2 celi= 0,50 cent). In de supermarkt viel ook ineens het licht uit en gelijk alle bewakers de deuren sluiten. Heel eng was dat, maar het was al snel opgelost. Toen door naar Ada Foah. De weg erna toe duurde wel eventjes. Het was zanderig en heel veel kuilen in de weg! Onderweg nog een tussen stop gemaakt om onze jurkjes voor in het ziekenhuis te laten op meten. Deze konden we later in de week ophalen. Eenmaal aangekomen in het Bana house keken wij onze ogen uit. Het is echt een groot huis voor ons twee en de bewaker Percy! We hebben de kamer achterin genomen dan hebben we tenminste nog een beetje wind van uit de zee, want het is hier bloedje heet hihi. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest met Ashley en Desmond ( een vriend van Ashley en nu ook van ons). Dit was rond 6 uur. Toen was het alweer pikke donker. Ik nam lekker frietjes met kip, nog lekker Hollands ;). Dit was nog geen 5 euro met drinken erbij!
De eerste nacht in het Bana house heerlijk geslapen. Wel half 6 al wakker maar dat is schijnbaar wel normaal hier. Het is dan al licht. We zijn naar het ziekenhuis gegaan waar wij gaan stage lopen. We zijn hier met de taxi naar toe gegaan. Dat is 2,5 celi en als we met de trotro zouden gaan 2 celi per persoon dus reken maar uit ;). Bij het ziekenhuis gingen we in gesprek met Vivian de hoofd zuster. Hier hebben we wat afspraken meegemaakt. Zo gaan we stage lopen op de Ward ( afdelingen; female, male en childeren), OPD, Health people. Hierna hebben we nog een rondleiding gehad van Ashley. Het ziekenhuis is echt klein met dat van in Nederland.Zo zijn er hier maar 5 dokters bijvoorbeeld.
Met de terug stopte de taxi langs de kant omdat er nog 2 meiden mee wilden. Maar wij zaten er al met z'n drieën in. En jahoor een van die meiden kwam bij mij voorin. Zat ik daar lekker in het midden tussen die stoelen, leuning in mijn rug en de chauffeur kon bijna niet schakelen haha.
Door de warmte word je snel moe, zeker nu ik het nog niet gewent ben. Toch zijn we nog wat gaan drinken met Ashley en Desmond bij een resort aan het meer. Daarna terug naar huis om lekker te koken.. het werd spaghetti. Percy heeft meegegeten en we hebben daarna nog veel met hem gekletst om elkaar beter te leren kennen, we wonen immers samen met hem.
En jahoor weer half 6 wakker, dat word mijn vast ritueel denk. Het is Dinsdag en dan is het markt in Cassè (nog geen idee hoe je het schrijft). Ashley en Desmond zouden wel eens een rondleiding geven over de markt. Nou dit is echt super druk, vies en er werd een dode kip tegen mijn had aan geduwt.. Er zat volgens mij ook een logica in de opstelling want ik zou de weg alleen terug naar de trotro niet kunnen vinden nu.
's Middags zijn we achter op de motor naar Maranatha gegaan (1,2 of 3 celi). Dit is een eiland met allemaal palmbomen echt super mooi. Onderweg toen we naar de Beach camp liepen zijn we nog lang een schooltje gegaan. Allemaal kindjes die naar ons toe kwamen rennen echt schattig! Bij de Beach Camp hebben we lekker een hapje gegeten. Hier waren wel een aantal macho boy haha sommige die dit lezen kennen ze wel een stukje beter. Desmond had gelukkig gezegd dat ze ons met rust moesten laten. Daarna met de boot terug en onze jurkjes ophalen. Ze paste gelukkig gelijk! Deze dag was onze inspiratie al op dus hebben we maar een kippenbouillon met brood gegeten haha..
En nu is dan toch echt de dag aan gebroken dat wij met stage moesten beginnen. Optijd uit bed gegaan en voor het eerst alleen met z'n tweeën in de trotro naar het ziekenhuis. Bij aankomst werd er al raar naar ons gekeken door Ruth (zuster), omdat wij onze jurkjes nog niet aan hadden. Wij snel omkleden en toen begon de ochtend dienst. We liepen gelijk mee met de artsen visite (die is elke dag). Na een tijdje mocht Marlieke gaan schrijven en ik moest met iemand mee om bedden op te dekken... Toen ik klaar was sloot ik weer terug aan bij de artsen visite. Dit duurde best lang, ik kreeg er al honger er dorst van. Gelukkig mochten we even een pauze houden en daarna sloten we weer aan. Het is echt zoeken waar iedereen is gebleven want ze wachten echt niet op je. En een deur voor je openhouden Ho..maar. We waren echt hondjes, de zusters zijn nog niet echt aardig. Daarna een tijdje gewacht op kantoor en zelf maar wat dingen gaan bestuderen. Grace ( onze 2e mama) kwam ons halen voor een warme lunch in het ziekenhuis. Het was roze rijst, ei en een pittige saus..Het smaakte een beetje naar popcorn. Toen ik al klaar was moest ik al gelijk weg om plaats te maken voor een andere man. Weer terug op de afdeling kwam de medicatie ronden. Ook heel apart hier. Iedereen pakt maar een patiënt. Ook wij werden geroepen om wat dingen te geven, ze keken ons echt raar aan toen wij vroegen wat wij moesten geven. Hier ziet een medicatie lijst er heel anders uit dat in Nederland. En alles wordt geschreven zelfs de rapportages. Super onduidelijk allemaal. Hierna kwam de avond dienst, hier moesten we ook maar een beetje achteraan lopen. En voorstellen ho..maar dat kennen ze hier ook niet echt. De avond dienst haalden de dossiers van de patiënten op en dat was het. Toen mochten we weer naar huis. Het was mij een dagje wel. Nog wat even gedronken bij het tentje dat op het terrein staat en daarna gelijk door naar Ashley en Desmond om onze dag te bespreken het was allemaal zo indrukwekkend dat we maar met z'n 4e wat op straat zijn gaan eten; noodles. Een bekent klein meisje ( 10 jaar) van Ashley kwam ook even langs. Ze had nog niet gegeten en aangezien het net leek of ik niks op had. Gaf ik mijn restje aan haar. Het was echt zielig om te zien hoe ze het allemaal op had. Zelf ook nog dat van Marlieke.
Het was natuurlijk weer super donker en wij hadden geen zaklamp bij.. haha. Dus gezellig met z'n tweeën op de motor naar huis.
Zo dat was het wel zo'n beetje tot nu, tot het volgende verslag!
-
05 November 2015 - 21:02
Rian Vd Velden:
Hoi Marjolein, leuk om je verslag te lezen.fijn dat het goed met je gaat. Veel indrukken opdoen begrijp ik. Veel succes daar. X rian -
05 November 2015 - 21:14
Jan En Anja Verheijen:
Super trots op onze dochter dat ze dit allemaal doet.
Leuk verslag en foto's Marjolein doe je best om de mensen daar te helpen en om ervan te leren.
Maar geniet ook van de mooie dingen.
Ook super trots op Marlieke natuurlijk.
Groetjes meiden het gaat jullie goed.
-
05 November 2015 - 21:46
Anita Van Der Velde:
Hoi Marjolein,
Wat een avontuur! Erg leuk om jou verslag te lezen.
Wat een ervaringen en dit is nog maar het begin -
05 November 2015 - 22:02
Karin Herijgers:
Wat Fijn om wat van je te horen wat een ervaring al in die Paar dagen maar ik zie wel dat het al heeeeeeel gaaf is daar op naar de volgende uitdagingen en tot snel tot hoors groetjes van hier -
05 November 2015 - 22:22
Carina Goossens:
Hallo Marjolein
leuk om te lezen hoe het met je gaat en hoe het daar is!
geniet er van
groetjes jack en carina -
05 November 2015 - 23:31
Peter Peemen :
Wij lezen de avonturen van jullie met veel plezier. Echt stoer en goed dat jullie dit doen. Fijn dat jullie zo goed zijn opgevangen. Ga zo door en laat vooral weten wat jullie zoal meemaken.
Peter-Marco en Laurie -
06 November 2015 - 17:41
Angele Van Dun:
Hoi marjolein
Wat een leuk verslag,fijn om alles zo te lezen. Het gaat jullie daar goed en ook al veel beleeft.
Mooie foto's ook,geniet er maar van
Groetjes Angele -
09 November 2015 - 15:07
Demi:
Lieve Marjolein, echt een super blog! Ben benieuwd naar wat nog komen gaat! Ik wens jou en Marlieke een super verblijf toe, het is vast een levenservaring. Geniet ervan!
Liefs, Demi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
