Over 4 weken alweer thuis
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
19 December 2015 | Ghana, Accra
Ik ben inmiddels van de maternity afdeling af (kinderafdeling). De laatste dag was het ineens super druk. Zwangere vrouwen en vrouwen die net bevallen waren lagen zelfs met een matras op de grond. De ene bevalling naar de andere kwam. Dit werd gedaan door één collega. Normaal is er nog een collega bij die de baby dan gaat verzorgen, maar dit namen Marlieke en ik maar op ons. Er was namelijk niemand anders te bekennen, alleen de studenten van Accra die nog helemaal niks wisten. Marlieke en ik namen de baby aan (alweer een meisje) toen het geboren was. Eerst zorgen dat het slijm uit de keel is zodat de baby gaat huilen. De collega hoorde de baby niet echt huilen dus dan moet je op de voetjes slaan en over het ruggetje wrijven. En ja hoor, de baby ging weer huilen. Verder de baby wassen met baby olie, navelstreng korter maken, aankleden en ogen druppelen.
En daar kwam de volgende alweer aan. Het was een vrouw die 2 maanden zwanger was. Ze is naar het ziekenhuis gekomen omdat ze bloede. Dit betekend een miskraam. De dokter heeft de baarmoeder leeg gemaakt. Ik zal verder niet in details treden, maar de doos wordt open gehouden met een soort ijzeren schoenlepel. Toen de dokter net klaar was kwam er alweer een andere vrouw om wel te bevallen. Nu was ik alleen met een student om de baby na de geboorte te verzorgen. Dus eigenlijk moest ik het alleen doen en de student alles uitleggen. Het was nu eindelijk een jongetje! Alles is goed gegaan.
Bevallingen: 4 meisjes
1 jongen
Keizersnede: 1 meisje
Miskraam: 3 x
Ondertussen heb ik ook al een week op de OPD gestaan. Hier zat ik 3 dagen achter een schotje. Patiënten melden zich en komen dan hun folder bij mij op de stapel leggen. Vervolgens moet ik de naam op noemen van de gene die moet komen. Echt iedereen lacht je uit, omdat de namen soms te moeilijk zijn om uit te spreken. Maar dat maakt het ook wel weer grappig. Vervolgens komt de patiënt bij mij of mijn collega. Dan meten we de temperatuur, bloeddruk en wordt het gewicht gewogen. De folder gaat op een stapel die naar de dokter wordt gebracht eens in de zoveel tijd. De patiënt gaat weer wachten tot hij/zij aan de beurt is om weer bij de dokter te wachten. Het was wel drie dag het zelfde werk, maar heel gezellig en leuke collega’s. Soms als Marlieke het niet druk had kwam ze bij mij zitten of gewoon mee helpen.
Nu sta ik op de EMERGENCY (SEH). Marlieke en ik hebben van afdeling gewisseld. Nu zit zij aan de tafel. Hier is het wachten tot dat er iemand binnen komt. Vaak komen er kinderen met 40 graden koorts en dat betekend vaak malaria. Ik loop rond en help waar nodig is. Ik heb bijvoorbeeld bloed geprikt! De collega’s zijn echt aardig. Maar dat komt misschien omdat er veel mannelijke collega’s zijn. Vandaag was het niet zo heel druk dus ben ik bij Marlieke gaan helpen. Tijdens de pauze kwam de familie van Marlieke langs om het ziekenhuis te bezoeken, dus die hebben we ook even rond geleid. Na deze week heb ik 2 weken vakantie.
Verder ben ik bij een begrafenis geweest die eigenlijk het hele weekend duurt. We zijn een dag geweest. Een tante van een vriendin(Stella) van Ashely was overleden(95). Stella nam ons mee naar de begraafplaats. De kist wordt naar de begraafplaats gereden met een stoet auto’s en trotro’s vol met familie en vrienden die veel muziek en geluid maken. Iedereen is mooi gekleed en lacht. Dit is een soort uitje voor de mensen. Nadat we persoon begraven was gingen we naar een plaats waar iedereen kon komen om wat te eten en te drinken. Het was niet heel druk, maar wij als blanken krijgen stoelen om op te zitten en cola, terwijl ome piet bijvoorbeeld op een boomstam aan een zakje water zit. Wij zijn dan ere gasten terwijl wij de persoon niet eens kennen. Er was verder geen programma die middag. ’s Avonds en zondag was er nog feest maar hier zijn we niet naar toe geweest.
Vorige week vrijdag zijn we ons visum gaan verlengen in Accra. Ik werd van de ene balie naar de andere gestuurd, maar het is als nog beter geregeld dan een visum aanvragen in Nederland. Daarna zijn we voor Desmond gaan proberen een paspoort aan te vragen. Normaal moet je vanaf 4 uur ’s ochtends in de rij gaan staan, omdat er maar 150 per dag naar binnen mogen. Maar wij als blanken even een leuke glimlach opzetten, bovenste knoopje los en hopaa we kwamen binnen. Helaas werd gezegd dat er 500 cedi betaald moest worden. Ter wijl het gewoon gratis is, je hoeft alleen het formulier met gegevens te betalen dat gedaan was. Echte afzetters, maar de agent vond mij wel een leuke lach hebben, dus dat heeft gewerkt. Inmiddels is het allemaal gelukt denk ik. Ook hebben we natuurlijk lekker gegeten (pizza) en zijn we een kijkje gaan nemen in het casino. We liepen in een gestoten winkelcentrum waar alleen het casino nog open was. We mochten van een man mee naar binnen om te kijken. Ik lekker underdressed in mijn tuinpakje op mijn badslippers. Voor Desmond was het de eerste keer dat hij dit zag, dus hij keek zijn ogen uit. We mochten ook nog gratis drinken van die man ;)
We zijn in Accra blijven slapen. Het was een prima kamer. Helaas geen water en ’s ochtends rond 7 uur heel veel lawaai. Marlieke en ik zijn ’s middags in het winkelcentrum geweest om te wachten tot we naar het andere hotel konden. We hebben een film in de bioscoop gekeken om de tijd te doden. Toen met de taxi naar het hotel. Taxi’s denken dat wij dom zijn ofzo. Ze proberen ons echt erg af te zetten met het geld, daar kan ik niet zo goed tegen. Uiteindelijk wist de taxi ook niet zo goed de weg en waren we helemaal de verkeerde kant op gereden. Bij het hotel aangekomen kon hij 5 minuten wachten en we konden weer door naar het vliegveld om familie v/d velde op te halen.
De week op de OPD en emergency zit er nu ook op. Gisteren was het een of andere dag waardoor er partytenten en een bandje bij het ziekenhuis stond. Wij gingen er ook even kijken. Nou er werd vals gezongen door oude collega's. Kon mijn lach bijna niet in houden. Ook gingen er collega's dansen waarvan je het niet verwacht. Normaal zijn het echt stugge zusters. En er werd heel veel over Jezus gesproken. Daarna weer terug aan het werk achter de tafel.
En nu hebben we vakantie! We gaan zo vertrekken naar de apen en de watervallen. Heb er zin in!
-
19 December 2015 - 19:41
Karin:
Zo wat gaat het snel je gaat al vakantie vieren (volgens mij doe je dat al langer)wel grappig jullie werk heb je al gesolliciteerd want een paar extra handen kunnen ze wel gebruiken .
Een fijne kerst daar en we zijn benieuwd naar de verhalen hoe ze daar de kerst en nieuwjaar vieren maar dat horen we vast van jou .
Groetjes
-
24 December 2015 - 16:33
LIAN EN KEES VAN STEEN:
hET ZIJN HELE ERVARINGEN DIE JE DAAR OP DOET.
JE ZIET DAN PAS HOE GOED HET HIER GEREGELD IS.
wIJ WENSEN JOU FIJNE FEESTDAGEN EN DENKEN AAN JE NU JE DAAR ALLEN BENT.
TOT ZIENS TOT OVER EEN PAAR WEKEN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley